YALNIZLIK YASAK
Yüklemiş kanadına uzak kırların
Ve gecelerin kar ürpertilerini
Taşıyıp gelmiş buraya dek
Hala uğulduyor ürkek göğsünde
Dağ başlarının çelik fırtınaları
Çocuk bakışlarında yorgunluk değil
Bir hasretin direnci var daha çok
Ama üşüyor yalnızlıktan. üşüyor
Tek düşmüşlüğün acınası utancından
Boynu eğik bekliyor şafağı şimdi
Bir yalnızlık mıdır bunca çoğaltan
Acıyı ve biberli yanılgıyı
Ve bir yalnızlığı kabullenmek midir
İnceden ve usuldan başlatan
Yürekten burgaçlanan sancıyı
Sessizce çekilmiş dostların arasından
Bir yanlışı sürdürmenin ortasından kendince
Ayrımına bile varılmamış o yangın günlerinde
Ama üşüyor şimdi
Kar fırtınasına tutulmuş gibi üşüyor yalnız kuş
Şimdi biliyor artık yalnız kuş
Biliyor ki artık gecikmiştir
Yolcular varmıştır varacağı yere
Anlıyor ki şimdi yalnız kuş
Yalnızlık, yanlışlığın ilk adımıdır.
AHMET TELLİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder