23 Şubat 2010 Salı

bir çığlığın sessizliği


BİR ÇIĞLIĞIN SESSİZLİĞİ


Bir çığlığın sessizliğidir,

Derin suların dinginliği

Kararan kayalarında

Çatlatır yüreğinde korkunun tohumunu

Çünki sensizlik en büyük ustadır.

Düşü gerçeğe dönüştürüverir apansız

Isırır bir hançerin yılan dili gibi çatallaşan çeliği

Sonra yanlızca öyküler kalır.

Ve sen onu yaşarsın çaresiz

Dirhem dirhem tartılmaz ki dostluk

Yaşanmaz ki vermesini bilmeden

Damla damla birikirken birşeyler

Boş bir tapınakta birden

Çalar gibi olur çanlar

Ve yaşamın hesabını

Veremezsin bir türlü

Sonra boğuntular sessiz haykırışlar

Karanlık sokaklara çeker seni

Çanlar beyninde asılı duran

Madeni bir gökkubbedir artık

Kulaklarına balmumu da akıtsan

Delecek beynini bu çığlığımsı sessizlik.

Ve bu katran gibi yanlızlık


AHMET TELLİ

1 yorum: