"Duygularım yoktu sanki benim.Duygularımı tek tek edinmek,öğrenmek zorunda kaldım yaşamım boyunca.
Ama utanç hep vardı.Ezelden beri vardı.Duygularımın ilkiydi herhalde.Sevmekten,sevilmekten bile önceydi utancın gelip yakama yapışması."
Tolga Meriç
okudum ve öylece kalakaldım.ben niye kendimi böyle ifade edemiyorum?ortaokulda üniversiteye giden bir aile dostumuzun kızı beni bir gün gezmeye okuluna götürmüştü.ilk pizzamı yedirmişti.ben o güne kadar hiç pizza yemediğim için sadece peynirli pizza istemiştim.sinemaya falan gitmiştik.günün akşamında karşılıklı yattığımızda bana hiç unutamadığım o cümleyi söylemişti.
"sanki duyguların donmuş gibi,bugün hiç mi eğlenmedin ya da hiç mi sıkılmadın?niye böyle tepkisizsin."
duygularımı tek tek edinmeye,öğrenmeye çalışıyorum.bu çabamda bana en iyi gelen kitaplardan biri nil gün'ün içimizdeki şaman oldu.çok zor duygularını tanımak ve onları doğru yönlendirmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder