dün akşam ve durgun akardı don'a başladım.yaklaşık 50 sayfa kadar okudum.kitap okurken genelde bende kitabın kahramanlarından biri olurum.kitapta anlatılan mekanı ve kahramanları zihnimde canlandırır ve kitabın tamamını o zihnimdeki hayal eşliğinde okurum.dün akşam bu konuda bayağı zorlandım.50.sayfaya geldiğimde kitap henüz zihnimde yeni canlandı.mekanları kavramakta ve kahramanları algılamakta biraz sorun yaşadım.uzun zamandır klasik okumadığım için olsa gerek romana biraz geç adapte oldum.neyse bana hayırlı olsun bakalım 1628 sayfalık kitabıma başlamış bulunuyorum,bakalım ne zaman dört cildide okumuş olurum.
dün akşam ben kitabı okurken eşimin de ilgisini çekti (hayret!) aaa sen ne okuyorsun öyle dedi.meğer o bu kitabı durgun don adıyla yıllar önce okumuş.kütüphanede olacak bu kitap dedi.hayır ben bunları yeni aldım dedim.o da iddia etti,benim bu kitaplarım vardı evlenirken getirmiştim diye.ama yanılıyor,evlenirken çeyiz olarak hiç kitap getirmedi kendisi.ama akşam ikna edemedim,bu yüzden haftasonu bütün kitaplığı boşaltacağım ve madem kendisinde böyle klasikler vardı şu anda nerdeler diye hesap soracağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder