4 Kasım 2009 Çarşamba

itirafcık

bazen insan onaylamadığı şeyleri kendisi yapmak zorunda kalabiliyor.istemezdim aslında,ama mecbur bıraktınız.aslında ben dümdüz,içimden ne geçiyorsa onu söylemek ve isteklerimi olduğu gibi,kıvırmadan,dolandırmadan söylemek isterdim.ama anladım ki anlattığın karşındakinin anladığı kadarmış.o yüzden onun anlayacağı dilden söylemek gerekiyormuş.yani dümdüz,apaçık söyleyince isteklerini yaptıramıyormuşsun.öfff yaaa!!!peki neden kendimi plancı,kocasının arkasında iş çeviren kadınlar gibi hissediyorum?aslında yalan söylemiyorum.gerçekleri biraz saklıyorum.sırf kavga etmek istemediğim,kavgaya gücüm olmadığı için.

oysa istediğim çok birşey değil.bayramda annemlere gitmek.

4 yorum:

  1. madem tek istediğin bayramda ailenin yanına gitmek o zamanaç bayramlık ağzını dicem ama bana bakma bu iyi fikirde olmayabilir.

    YanıtlaSil
  2. Dengeyi bozmamak önemli evliliklerde.
    Bir bayram seninkilere, bir bayram eşinin ailesine ya da her iki aileyi de es geçip tatile. Benim çözümüm bu.

    YanıtlaSil
  3. o kadar masum bir istek için insanın karnına sancılar girmesi neden di mi ama?ayrı dünyalardan olmanın özü bu,bir tarafın kendini feda etmesi..kendini feda edeceksin ki ya da olmadığın kılıklara giriceksin ki,ilişkiyi itelemek için kaygan zeminlerin olsun..umarım bayramı sevdiklerinle kutlarsın...

    YanıtlaSil
  4. sevgili afacan velet,
    yıllardır bayramlık ağzımı açıyorum ve hep zararlı ben çıkıyorum.o yüzden artık başka bir yöntem denemeye karar verdim.ama o da bana ters geliyor işte,

    sevgili ebvata,

    biz zaten kayınvalidemlerle altlı üstlü oturuyoruz.benim ailemse izmir'de.o yüzden bayramda da burda olmasak ne olur ki?ben de bu bayram tatil planı yapmıştım,ama olmadı.

    sevgili dwarfwaves;

    tespitin çok doğru.fedakar olan tarafın hep kadın olması bekleniyor maalesef.

    YanıtlaSil