Kendimi çok hırpalanmış, incinmiş hissediyorum bazen. Beni böyle hırpalaması, canımı acıtması kalbimi kırıyor. Görüşmeye gitmeden once çok heyecanlı oluyorum. Ona neler anlatacağımı düşünüyorum. Oturup bir liste yapmayı bile düşünüyorum, anlatmak istediklerimi unutmamak için, eksik birşey kalmasın istiyorum. Sohbetini özlüyorum çoğu zaman, iyiyim bak ben demek istiyorum,hem de istiyorum ki beni iyi görsün. Her seferinde ağlayacak birşey buluyorum, ağlamamak için rimel sürüp gidiyorum. Sonunda simsiyah gözlerim oluyor. Merak ediyorum, bu görüşmede neler öğreneceğim diye, benimle ilgili benim görmediğim neleri gösterecek bana. Bu onun işi biliyorum, ama o kadar müşterisi varken aylar once yaptığımız bir görüşmede söylediğim ve benim bile unuttuğum bir ayrıntıyı hatırlaması hoşuma gidiyor. Ona anlatırken heyecanlanıyorum, sanki içimi görüyor gibi, karşısında çırılçıplak kalıyormuşum gibi. Bu iyi birşey mi, yoksa onunla konuşmak bir bağımlılığa mı dönüşüyor bilmiyorum. Sırf bu yüzden kendimi çok kötü hissetsem de kendi kendime atlatmaya çalışıyorum. Ayda bir gideceğim dedim kendime, ama birşey olduğunda ilk anlatmak istediğim insan o. Yargılamadan, anlamaya çalışarak dinliyor ya beni, yani gerçekten dinliyor. Bu iyi mi kötü mü? Kafam karmakarışık.
Geçen haftadan beri ağlamaklı bir halim var zaten, yaklaşık 15 gün geciken reglimin de bunda etkisi çok diye düşünüyorum. Geçen hafta kızlar çok ısrar etti test yaptık, tekrar anne olmuyorum. Ben zaten emindim de onlar çok ısrar etti. Dokunsan ağlayacak gibiyim. Eşimle yakın olmak, konuşmak istiyorum. Bana anlatsın istiyorum, hissettiklerini, düşündüklerini… Onun yaptığıysa bulmaca çözmek, çekirdek yemek. Hiç durmadan çekirdek yiyor, stresine iyi geliyormuş. İyi ya da kötü hiç konuşmuyoruz. Geçen akşam yok böyle dans’ta arjantin tangosu yaptılar. Ben de gayet sevimli bir ses tonuyla biz de tango öğrenelim hayatım dedim. Aldığım cevap tersleyen bir ses tonuyla benim derdim ne senin derdin ne oldu?
Enerji vampiri nedir biliyor musun? Ben biliyorum.Onlardan biriyle yaşıyorum. Ondan sonra da psikoloğumla sohbet etmeyi özlüyorum. Her gün terapiye gitsem beni anca keser.
okurken duygulandım desem :( ağlamaklı hal demişsin ya ağla o zaman belki de ağlıyorsundur belli etmeden rahatlarsın bazen bir damla göz yaşı herşeye değiyor en azından benim için...belki eşinin de konuşmak istediği ama paylaşamadıkları vardır içinde ...umarım en kısa zaman da herşey yoluna girer sevgiler...
YanıtlaSileşinize, konuşmak istiyorum diyip, sohbet konumuna geçip, bence sakin sakin konuşun. hatta imkanınız varsa, günü birlik romantik bir yerlere gidin. ya da evde el ele oturup, bir film izleyin, ama konusun. hersey konusmakla baslıyor. mutlaka bır sıkıntısı vardır, paylasmıyordur. konusunca da tepkı gostermeden ılımlı yanasın. bu cok onemlı. tepkı gosterınce korkup konusmuyorlar. ben yasadım , deneyım :)
YanıtlaSilBen de annemle aramdaki iletişimsizliği çözmek için terapiye gitsem ne muhteşem olacak. Onun yerine evi çiçeklerle dolduruyor ve dayanamadığım zamanlarda uzaklara gidiyorum!
YanıtlaSilvallaha arkadaşlar ne güzel yazmışlar
YanıtlaSileminimki o duvarlar bir yerden kırılacak herşey iyiye doğru gidecek canım.