aynaya baktım,
gördüğüm kimdi?
aynadaki aksim hiç tanımadığım biri.
saçları, dudakları, elleri ben,
gözleri ben.
bakışları bir başkasınınki.
bana ait,
benim bilmediğim...
görüp de görmezden geldiğim.
aynadaki ben,
karanlıktaki aksim.
bakışlarında öfkeli şimşekler çakıyor,
fettan kadınlar gibi gülümsüyor,
gel diyor, göreceklerine inanamayacaksın.
bana uzattığı eli tutabilsem
aynanın ardına geçebilsem
bilmediğim benin peşine takılıp
beni götüreceği yere gidebilsem
sahi o kadar cesur muyum ben?
nbk
işte bu şiir benim :))
cesursun, cesuuur....
YanıtlaSilbu arada şiirin çok güzel. yuregine saglik :)