annemin teyzesinin bir oğlu var. köy yeri tam rahatsızlığı nedir, tedavisi için hiç çalışıldı mı bilmiyorum, ama hani mahallenin delisi denenlerden.allah'tan annemin teyzesi hala hayatta da oğlunu topluyor,çekip çeviriyor. hani mahallenin delisi gibi perperişan gezmiyor garibim. evlendiğimden beri memlekete daha az gittiğim için uzun yıllardır görmedim kendisini. ama genç kızken çok sık giderdik ve büyük teyze annemi ve bizi görmeye gelirken onu da getirirdi. beni görünce çok sevinirdi, gözlerindeki ışıltıdan anlardım. gelir yanıma oturur kendi çapında sohbet etmeye çalışırdı. sanırım bana aşıktı. :))
eski çalıştığım işyerine de sık sık gelen bir mahalle delisi vardı. adı fatoş. fatoş da beni çok severdi, yolda yürürken bile küfreden, bağıran fatoş beni gördü mü sırtımı sıvazlardı.
şimdi bunları niye yazdım.yazdım işte. yaşam alanları izole oldukça mahallemizin delisi kavramı da ortadan kalkacak ve galiba evlerde daha çok insan çıldıracak.
Ofiste, akıllı olduğunu iddia edecek çok sayıda deli var. İşin kötüsü kendimden de şüphelenmiyor değilim. Keşke ölçme imkanımız olsaymış.
YanıtlaSilBeni hep akıllı olduğunu sanan deliler bulur ki, ''Deli mıknatısı var bende, kesin '' diye dolanırım. Ama inanıyorum ki annenizin teyzesinin oğlu ya da Fatoş'tan zarar gelmez de ya diğerlerinden...Sevgiyle...
YanıtlaSil