ruhum hasta benim

klasik manyak griplerimden birini yaşıyorum. insan hasta oldu mu daha bir hassaslaşıyor. içilen adaçayı, ıhlamur gibi sıcak bitki çayları boğazımızla birlikte yüreğimizi de yumuşatıyor bilmem, ben hasta oldum mu çok da ağlamalı bir insana dönüşüyorum. aslında düşünüyorum da sıkıntılı dönemlerde daha kolay hasta oluyorum. bağışıklık sisteminin bir çeşit oyunu olsa gerek. aslında şöyle birkaç gün daha evde kalsam belki daha çabuk iyileşirim, ama iş bizi bekliyor değil mi? bu aralar işle de dünyayla da kavgalıyım, galiba o yüzden hastayım. cumartesi günü hasta ve perişan bir halde evde yatarken eşim oğlumu da alıp gezmeye gitti. evde bir başıma kalakaldım. ne arayan var ne soran. öyle zoruma gitti ki anlatamam. biraz uyuyayım diye yattım, sonra bir uyandım ateşim çıkmış, duşa girdim biraz ferahlarım diye. su kafamdan aktıkça sanki benim de musluklarım açıldı ve böğüre böğüre ağladım. ne kadar o durumda banyoda kaldım bilmiyorum. küçük çaplı bir sinir boşalması yaşadım. hayat hiç adil değil onu bir kez daha anladım. hepimiz yalnız öleceğiz onu bir kez daha hatırladım. dengesiz, bencil, tahammülü zor br insanım.hastayken bile yapayalnız evde bırakılıyorum.