ajandama beğendiğim bir şiiri yazarken farkediyorum ki ekim ayının ilk günündeyiz.3 aylık kısa bir zaman kaldı ajandanın bitmesine. oysa bu yılki metis ajandasını çok sevmiştim. hatta her yıl alıp hiç kullanmadığım metis ajandalarımdan olmasın diye aklıma geldikçe içine notlar almıştım. "olmayan kelimeler" çok beğendiğim bir ajanda oldu. zaman ne çabuk geçiyor. 2012 yılı sanki daha dün başlamış gibiyken aralık ayına kısa bir aralık kaldı. günler gelip geçiyor, hayatın hayhuylarıyla. kendime küçük eğlenceler yaratmaya çalışıyorum. mesela google'da bir şey ararken hep "kendimi şanslı hissediyorum" a basıyorum. sonra aradığım sayfa çıkarsa seviniyorum falan. gereksiz, beceriksiz, olmasa da olur bir insan gibi hissediyorum bazen. balkonda çamaşır asarken bazen hani başım dönse aşağı düşüp ölsem ne değişir dünyada diyorum. varlık ve yokluk. hayatında önemli olduğum bir tek oğlum var diye düşünüyorum. o bile bensiz olsa yine de yaşamına devam eder. belki eksik, belki fazla. ölenlerimizin ardından içimiz yanmadı mı, ağıtlar yakmadık mı, bazen nefesimiz kesildi, ağlamaktan katıldık. sonra yaşamaya devam ettik. hiç kimse ve hiçbir şey vazgeçilmez değil. bunu bilerek yaşamak ve halen kendini önemli bir varlık gibi hissetmek biraz garip. olmayan kelimeler ajandası hissettiğim bu duyguya nasıl bir tanımlama getirirdi acaba? hissettiğimiz tüm duyguların bir ismi yok düşünürsek. mesela ben şu an mutsuz değilim, umutsuz değilim, kırgın değilim, değişik bir duygu halindeyim. türkçe'de ismi olmayan.
uçmak isteyip de uçamayan ve bir günlük ömrü olduğunu bilmeden amaan yarın uçarım diyen bir kelebek gibi.
O metis ajandasından bende de var, ben de "kullanmadığım ajandalardan olmasın" dedim ama yine öyle oldu:)fakat çok sevdim olmayan kelimeleri, ara ara okudum.
YanıtlaSilkelimeler olmasa düşüncelerimiz nasıl başkalaşırdı acaba, hep merak etmişimdir.
sevgiler.
Selam Kara Kitap,
YanıtlaSilNazım Hikmet "en fazla bir yıl sürer/yirminci asırlarda/ölüm acısı." demiş ya, şimdi bu süre daha da kısaldı diye mi düşünüyorsun yoksa? Yoo. Öyle değil Kara Kitap. Anılar hep sımsıcak... Anılar hep sımsıcak kalacak. Ölüm var elbet. Sanırım doğum ile ölüm arasını manasıyla doldurmak marifet.
Ve şu hayatın bana göre manası ne biliyor musun? Sadece herşeyi paylaşmak:)Karşılık beklemeden paylaşmak hem de.
Sonra. Görüşmesen de, hatta tanışmasan da, sevdiğin birilerinin var olduğunu bilmek. Senin orada var olduğunu bilmek mutluluk veriyor mesela bana Kara Kitap. Orada olduğun, var olduğun için sana teşekkür etmem gerek. Çok teşekkür ederim. Sağol e mi!
Okurken benim hissettiğim garip bir şekilde '' Hafiflemişlik '' oldu ve bilmenizi isterim iyi geldi. Bu arada çamaşır asarken aman dikkat!
YanıtlaSil