her gün şiirlerden fal tutuyorum kendime, mutlaka bir şiir okuyarak başlamaya çalışıyorum güne. bugünde bu şiir çıktı şansıma. ilk kez okuyorum. murathan munganı'ı çok severim. bence çok zeki bir insan ve zeka benim bir insanı beğenmemdeki en önemli etken. ama bu şiirden hiçbir şey anlamadım ben. zeka olarka aynı kulvarda değiliz galiba, kendimi ezik hissediyorum. :(
parmak uçlarımızda gezindiğimiz tenimizin
kaçıncı yazmasına bir erkekle başladık
kıyılar eğirdik gözlerimizden yağmurlu ezik
bir boğayla uyandırılmış sabahları gençliğimizin
belleğimizde dağılan trenlere dalardık
koynumuzda akşam saklamaları
ve zaman çizgileriyle yitik
kaçıncı volkanıdır bu munis şehvetimizin
ki güz yontan bir rüzgardan artakalmış tutanakları
hımmm
YanıtlaSilezik değilsin de bir şehvet eksikliği problemi olabilir sanırım :)) şiir baştan sona bundan bahsediyor da ):))
hıımmm çok haklı olabilirsin :))gerçekten birşey anlamadım şiirdin.insan bilmediğini anlamıyor tabi :))
YanıtlaSil