ne istiyorum?

sessizim bu günlerde kendi içimde yaşıyorum bir çok şeyi hiç düşünmediğim kadar düşünüyorum geçmişi.iki haftadır psikoloğa gidiyorum ya orda konuşuyorum,deşeliyorum derinlere gömdüklerimi.ağlamayacağım diyerek gidiyorum her seferinde ve katıla katıla ağlıyorum.hatta pazar günü evde müzik dinlerken birden hıçkırarak ağlamaya başladım,allahtan evde kimse yoktu,oturdum bir güzel ağladım.ağlamak güzel.insanın düşünceleri daha bir berraklaşıyor sanki.

hayatımın tam ortasında kocaman bir fil var.benim ve herkesin görmezden geldiği.ortada fil var desem insanların beni garipseyeceği,ama var olan bir fil var.benim de yıllardır yanından dolaşıp gittiğim,hep yoluma çıkan ve ilerlememi engelleyen kocaman bir fil var.o filin varlığını kabullenmekle başladım işe.hatırlayıp hatırlayıp ağlamam o yüzden.yıllar önce ağlamam,bağırmam gerekirken tutamadığım yasımı tutmalıyım.

her insanın hayatında yaşadığı bazı travmalar var,benim de var.yok saydığım,önemsemediğim,derinlere gömdüğüm.içimde kaynayan ve beni hep rahatsız eden.en zoru ise doğuştan verilmiş olanları kabul etmek.niye ben diyor insan niye ben?

ferzan özpetek'in karşı pencere filmini izlemek istiyorum.

bu hafta isteklerimi düşünme ödevim var.günde minimum üç kez durup "ben ne istiyorum" diye düşüneceğim.

erasmus'un deliliğe övgü kitabını aldım.parfümün dansı bitince onu okumak istiyorum.üzerimdeki akıllılık ve usluluktan kurtulmalıyım.taşıdıklarım artık ağır geliyor.

cd çalarım bozulduğu için derin affediş meditasyonumu dinleyemiyorum.bu cd'leri mp3 çalara aktarınca da içindeki subliminal mesajlar bozuluyormuş,cd çalarımı tamir ettirmeliyim.tamir ettirmem gereken saatlerim,bir kolyem,ayakkabılarım ve şimdi bir de cd çalarım var.