17 Mart 2010 Çarşamba

doğmamış kızıma

Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım

Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil

Zulmün önünde dimdik tut onurunu

Sevginin önünde eğil kızım

Ataol Behramoğlu


kızım yok benim,dünyalar güzeli bir oğlum var.erkek dünyasını biraz daha anlamamı sağlayan ve aslında çevremizde gördüğümüz yontulmamış erkeklerin de anneleri tarafından hatalı yetiştirilen çocuklar oldukları için öyle olduğunu gördüğüm bir oğlum var. her erkek çocuk gibi hoplayıp zıplamayı, arabaları seven,boyama yapmaktan hoşlanmayan bir çocuk.pazartesi günleri çok zor,çünkü el sanatları dersi var,ama sayıları ya da ingilizceyi çok seviyor.2'şer 2'şer, 5'şer 5'er sayıyor,gel gör ki şu resmi boyayalım diyince iki dakikada yoruluveriyor.

şimdi hasta ve evde yatıyor.iyi ki dedesi var.gözüm arkada değil.bense işe gelmek zorundayım.dün okula gönderdim,ama çok burnu akınca ve halsiz olunca sen yarın gelme demişler.bu yıl okul biraz daha zor.çocuklar büyüdükçe daha bir acımasızlaşıyorlar.cuma günü aramızda beni çok şaşırtan şu konuşma geçti :

pantolonunun altındaki pijamayı göstererek
-anne bana bunu giydiriyorsunuz ben okulda küçük düşüyorum .
-niye anneciğim!!!???
-okulda benimle dalga geçtiler.
-biz onu sen üşüyüp hasta olma diye giydiriyoruz anneceğim.

dedim ve konuyu kapattım.

sonra akşam evde pinokyo okurken orda pinokyonun babasının kıyafetleri eski ve yamalıydı.
-bak anneciğim gepetto'nun kıyafetleri eski ve yamalı, ama o çok iyi biri .kıyafetleri eski diye onunla dalga geçilir mi?
-hayır anne.
-insanlar kıyafetlerimizle dalga geçti diye küçük düşmeyiz.çünkü kıyafetleri yüzünden insanlarlda dalga geçmek çok yalnış bir davranıştır.önemli olan üzerimizdeki kıyafetler değil,nasıl bir insan olduğumuzdur.bak gepetto'da da üzerindeki ceketi satıp oğlu pinokya'ya kitap defter alıyor.şimdi ceketi yok diye gepetto'yla dalga mı geçelim?

öyle baktı yüzüme bıdık ve sıkıca sarıldım ona.çocuklar bazen çok acımasız olabiliyor,ama bunu onlara öğreten de bizleriz.

evet benim bir oğlum var.duygusal,içli ve alıngan.

ben tek çocukla bile zor başederken iki,üç çocuklu anneleri yürekten kutluyorum.keşke bu kadar korkmasaydım bir de kızım olsun isterdim.

ama korkuyorum,önce sağlık sorunlarım yüzünden ölmekten.sonra oğluma haksızlık etmekten,sonra da böyle bir dünyaya bir çocuk daha getirip ona haksızlık etmekten.

3 yorum:

  1. Allah bağışlasın oğlunu canım. Ben iki erkek evlat annesiyim ikisi de üniversite öğrencisi ne kadar zordur çocuk büyütmek bilirim. Hastalıkları dersleri hele de insan gibi insan olsunlar diye minicik beyinlerini oya gibi işlemek iyiliklerle donatmaya çalışmak. Okul sonrasını düşünüyorlar şimdi, iş bulacaklar mı istedikleri yaşam standardını yakalayabilecekler mi? bunlar daha da zor. Yani büyüseler de sorunlar hep devam ediyor. Allah ömür versin herkesin yavrusuna.

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Canım benim, oğlan çocuklarına hiç dayanamam. Ne kadar ardniyetsiz, fesatlıktan uzak olurlar küçükken, çok bilmiş kızların aksine. Uzun, sağlıklı ve güzel bir ömrü olsun inşallah sevdikleriyle birlikte. Benim de tek oğlum var, senin gibi 2. ye hiç cesaret edemedim ama hiç pişman değilim. Ne oğlum ne de biz ikinci bir çcuğun eksikliğini hissetmedik. En ufak bir sorun da yaşamadık, tamamen ona verdiğin eğitime bağlı, eminim senin oğlun da öyle olacak. Bir de sen şu kendi gönlünü hoş tutabilsen. Bahar geliyor, hadi pembeleş sen de:)))

    YanıtlaSil
  3. Yazdıklarının her kelimesi yüreğime dokundu. İki oğlanlı bir anne olarak öyle iyi anladım ki seni.

    bizim oğlanların huyu suyu da aynı anlaşılan:) çok benzettim okuduklarımdan.

    Çok geçmiş olsun kuzuya.. acil şifalar diliyorum.

    YanıtlaSil