top güllesi geliyoooor

cuma akşamı yemekten sonra yine attık kendimizi dışarıya.evimiz en üst kat olduğu, klima alma çalışmalarımız ufak çaplı araştırmalardan öteye geçmediği ve tüm kışı yok hava soğuk yok yağmurlu diyerek içinde geçirdiğim avm'leri boykot ettiğim için yaz akşamlarımızı genel olarak o park senin bu park benim gezerek geçiriyoruz.öyle ki saat 10-11 arası eve gelip biraz evin bunlatıcı sıcaklığında pelte kıvamına geldikten sonra sanki kaynar bir kazanda uykuya dalıyorum. evdeki tüm kapı ve pencerelerin açık olması ve evde yaşam belirtisi olmaması sonrası televizyon üzerindeki toz kapasitesine hafta sonu ben bile inanamadım. ne diyordum cuma akşamı...

cuma akşamı evin yakınındaki bir parka giderken dondurma almak için bakkala gittik, ben twister seviyorum,ama kalmamış oğluşla beraber gökkuşağı aldık,koca bey magnum aldı.dondurmalarımızı yalayarak giderken yine içimdeki söylenmeci insan devreye girip tam hızla dırdıra başlayacak ve bu dondurmada çok tatsızmış,zaten hiç bir zaman istediğim dondurmayı bulamıyorum bu bakkalda diyip giriş yapacakken elimdeki tatsız dondurma da yere düşmesin mi?neyse ki koca bey imdada yetişti de dondurmasını benimle paylaştı,yoksa oracıkta oturup ağlayabilirdim. dondurmalar bitince parka vardık, bıdık yine tabanları poposuna değerek koşmaya başladı.

park o kadar kalabalık ki çocuğu sürekli göz ucuyla takip etmek zorunda kaldım.şu çocuklar ne enteresan tam 1 saat aynı kaydıraktan aynı heyecanla kaydı.bizse çay içmeye gittiğimiz bir yerde en fazla bir çay içimliği kadar mutlu kalabiliyoruz.ondan sonra gözümüz başka bir mekan istiyor.genel olarak bir tatminsizlik içindeyim.mesela yüzüm için bir krem alıyorum.10-20 gün kullanıyorum sonra istiyorum ki bitsin ve ben yeni bir tane deniyeyim. ya da yemek yiyorum mesela çorba içiyorum.2-3 kaşıktan sonra sıkılıyorum hep aynı tat.evde bir aşçı olsa ve az az 10 çeşit yemek yapsa.ya da mesela ben açık büfe olan bir otelde yaşasam.canım sıkıldıkça oda değiştirsem.istikrarsız biriyim vesselam.zaten başladığım diyetler de hep o yüzden başarısız ya.bak bıdık 1 saat aynı kaydıraktan kayıyor ve hadi gidelim dediğimde höykürerek biraz daha diye ağlıyor.bıraksan kim bilir ne kadar daha oynayacak.her kayışta da aynı heyecan "top güllesi geliyooooor" diye bağırıyor.ya ben,saçım için aldığım ilacı ilk bir hafta düzenli kullanıp sonra türlü bahanelerle kullanmayı bırakıyorum.

sahi ben ne zaman böyle oldum.

güne not:sabah pantalonumun düğmesini ilikleyemedim,korkumdan tartılmadım. :((