1 Aralık 2010 Çarşamba

ağulu hüzün


çok üzgünüm be blog.içim acıyor.anlamıyorum ben insanları.kişiliğini,değerlerini para ve güç uğruna satanları anlamıyorum.atalarımız bir kahvenin kırk yıl hatırı var derken yıllarca yanyana çalıştığın insanı amir olunca satmayı,arkadan vurmayı,dürüst çalışan birini sırf yalaka olmadığı için,doğruya doğru yanlışa yanlış dediği için böylesine yıkıp geçmeyi anlamıyorum.nerde iş ahlakı,nerde arkadaşlık.dünyada bu kadar kötülük,insanın içinde böylesine nefret olduğu için çok üzgünüm.eşimin işsiz kalmasından çok beni üzen bunlar.içim almıyor,kaldıramıyorum.


hamdım,pişmeye çalışıyorum.dünya çiğ insanlarla dolu.ben de oturdum ağlıyorum.böyle bir dünyada anne olmak çok zor be blog. dünyada yoğun bir kötülük var. canıma acıtan işte bu.


"vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,

değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.

değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,

değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,

değil mi ki ayaklar altında insan onuru,

o kız oğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,

ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,

ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,

değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,

değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,

doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,

değil mi ki kötüler kadı olmuş yemen’e,

vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,

seni yalnız komak var, o koyuyor adama."


bu kadar kolay yıkılma ne varki diyorum,kızıyorum kendime.beni yıkan bizim yaşadıklarımız değil aslında, böyle insanların varlığını görmek,insanın özünde iyi olduğuna olan inancımı yitirmek. anlamıyor çevremdeki insanlar.onlara da kızıyorum. boynunu eğen dolu başaklar ayaklar altında eziliyor,ezip geçense para ve konum uğruna kişiliğini satmış beş para etmez ciğersizler.

8 yorum:

  1. Ah be güzelim, dağladın içimi :((
    haklısın.. çokk.. dolu böyle insanlar.. ve hiç bitmeyecekler.. tamam ama, lütfen perişan etme kendini.. toparlan hadi..
    ben de kimseye kahve taşımadığım, kimsenin sigarasını taşıdığım çakmakla yakmadığım vs için istifa etmek zorunda kalmıştım... iyi ki de etmişim diyorum şimdi..

    bu arada Shakespeare'nin bu sonesi de beni hep mahvetmiştir, söylemeden geçemedim..

    YanıtlaSil
  2. ne yazık ki bu söylediklerine ben de katılıyorum :(

    YanıtlaSil
  3. bu ara kara bulutlar dolaniyor ustunde, farkindayim. ama elbet gunes acacak, bunu sakın unutma. is hayatı cok lanet. su an calistigim yere kadar o kadar sacma sapan sey yasadim ki. ismi lazim degil bundan onceki calistigim yerde sefim benimle 7 ay konusmadi, isyerinde mobbing deniyor buna. ve sebebini daha yeni ogrendim. iki sene once kocam olan o zamanki sevgilimle cikmaya basladigimi ogrendigi icinmis. rezil, utanmaz. adam evli oldugu gibi, karisi da yeni dogum yapmisti. boylelerinin toprak doyursun gozunu...

    müge'nin de dedigi gibi bu insanlar var ve hic bitmeyecekler. ama bizlerin ayaklari saglam basmali ki yere, onlar istedi diye yikilmayalim.
    biz yine alnımız ak, basimiz dik emekli olana kadar disimizi sikacagiz. dayan, az kaldi :))

    YanıtlaSil
  4. Bazı insanlar kendi özüne inip gerçek insan olma yolunda çaba gösteren ve bu çabasını acı,eziyet çekerek tamamlamak zorundadır.Sen çok çok özel ve değerli bir insansın.Bunu hiç bir zaman aklından çıkarma, başına gelenler senin daha "olgunlaşma" "gelişim" ve "evrim" ine katkı sağlayacak.Kötüler olacak ki iyiliğin değeri ortaya çıksın.Bunu birileri seni taktır etsin diye değil, sen kendi onurun için devam ettirecek ve etrafındaki kötülükleri elinin tersiyle iteceksin.Gerisini düşünmeden....Ve bizler bir şekilde kendi kendimize kazanacağız insanlık savaşını.

    YanıtlaSil
  5. İnsan olmanın onurudur diyeceğim bunlar, ama onursuz insanların sayesinde buna hiçbirimiz inanmayacağız.

    YanıtlaSil
  6. desteğiniz için çok teşekkürler.

    ben yine de insanın özünde iyi olduğuna inanmaya devam edeceğim.

    YanıtlaSil
  7. Selam Kara Kitap,

    Demek iş sorunları ve işsizlik durumları söz konusu öyle mi? Geç kaldım biliyorum ama geçmiş olsun.

    Kimi zaman yaşam huzur dileyerek yürürken, aniden birisi çekiverir altınızdaki halının ucunu ve tepe üstü düşmüşsünüz gibi gelir size. Hani Cemal Süreya'nın şiirinde dediği gibi "Ama, ayrıca, aldığın şu hayat... Fena değildir... Üstü kalsın..." diyemezsiniz. Ne olacak şimdi diye kara kara düşünürsünüz. Oluyor hepimize. Ya öyle ya böyle.. Yaşadıkça görüyoruz hayat her dem güllük gülistanlık değil.Bi bakmışsınız felek bir kıyak yapmış size bir bakmışsınız çelme takmış.Oluyor böyle şeyler.

    Bu çelme takmalar büyük ders oluyor biliyor musunuz kara kitap? Bugünlerde gerçek dostlarınızı ve arkadaşlarınızı tanıyorsunuz misal. Tekrar iş bulunacak elbet. Yeni işe başlayınca ne yapması gerektiğini daha iyi bilecek. Siz işsiz kalmış arkadaşlarınızın beklentilerini daha iyi öğrenmiş olacaksınız.
    İşsiz kalsanız da bu hayatın sonu olmadığını öğreneceksiniz. Bir kapı kapanacak daha iyi bir kapı açılacak. Kesin.. Hayata yeni bir başlangıç olacak belki kimbilir?

    Yaşanacak ve görülecek her şey ve her şey insanlar için. Pişeceğiz böyle böyle demek ki.
    O nedenle denir ya iyi günde bari gülümse diye.

    Bu sıkıntı gibi gördüğünüz durum hayırlar getirsin ailenize kara kitap. Duam sizinle.

    YanıtlaSil
  8. Sizi ne iyi anlıyorum :( Kendine gel neşelen demek batıyor insana en azından bende böyle. Resim ne güzel keşke orada ben olsam.

    YanıtlaSil