verdiğim kararlardan pişman olmamak için artık karar vermiyorum.bekliyorum başkaları benim adıma düşünsün ve karar versin diye.çünkü düşünmek beni korkutuyor.düşününce beynim karıncalanıyor.midem bulanıyor.başım dönüyor.verdiğim kararlar hep yanlış mı?belki de değil.şu an yaşadıklarım yaşamam gereken şeyler.kaderini sev.kaderini sev.günlerdir bu iki kelime zihnimde yankılanıyor.bir o kadar karmaşık ve bir o kadar boş zihnimde.

kaderini sev.kaderini sev.kaderini sev.

dünden beri iki kelime daha var.

kendinle barış...