bulut bulut sen bu işi unut

öf ya öf.çalıştığın yerde hiç bayan olmaması ne kötü birşey.ben duygularını paylaşmayı çok seven biriyim.sıkıntımı,üzüntümü,öfkemi,mutluluğumuo an yanımda kim varsa anlatırım.ama yaşadığım o anda anlatmam lazım.ama maalesef burda anlatamıyorum.hangi erkek flormardan gelen paketimi açtığım zaman yaşadığım sevinci anlayabilir ki.kargodan gelen güzel cicilerimi güzelce inceleyemedim bile.artık akşam eve kısmet.tekli farlardan birini yeşil diye seçmiştim ama mavi çıktı.yeşile çalan mavi :))))).şimdi hangi erkek bilir yeşile çalan maviyi.tabii modacı veya makyöz değilse.aslında üşenmesem de farlarımın ve kitaplarımın fotoğrafını çeksem günlüğüm şenlenir ama dedim ya tembelim işte.fotoğraf makinamın 10 gün once pili bitti.daha dün yeni pil aldım.aslında evde şarjlı pilim var.ama nedense şarj olmuyor.galiba onlar da bozuldu.

bugün sabah üşenmedim makyaj yaptım.hava o kadar karanlık ki belki içim aydınlanır,yüzüme renk gelir dedim.bursa’ya ilk geldiğim yılı hatırlıyorum.2002 yılının ekim ayı.gökyüzü bir karardı, on gün boyunca ara ara yağmur yağdı,ama zavallı güneş bulutlardan müsaade alıp da bir küçücük ışığını bile yeryüzüne gönderemedi.kendimi o dönem ne kadar kötü hissetmiştim.alışmışım izmir’in havasına,bir bakmışsın deli gibi yağmur yağıyor,ortalığı sel götürüyor,iki-üç saat sonra bulutlar dağılmış güneş gökyüzünde pırıl pırıl.ama bursa farklıydı.benim için alışmak zor olmuştu.evlilik,yeni bir şehir,yeni bir işyeri,hiç arkadaşım yok.aylarca başım ağrımıştı.gezmediğim doktor kalmamıştı.bursa’yı bir türlü sevememiştim.en son gittiğim dahiliyeci psikolojik olduğuna karar verip, passiflora şurup vermişti.gene nerden nereye geldim.hava bursa’da gene kapalı.ne yağıyor,ne açıyor.en sevmediğim hava.ama olsun hayatıma yeni renkler geldi.farlarım çoook güzel :)