gölgelerin gücü adına

denizim gelir benim, belli bir süre deniz kenarında bulunmadım mı kötü hissederim kendimi. martı çığlıklarını duymam, iyot kokusunu içime çekmem,ruhumu iyileştirmem gerekir. uzun zamandır izmir'e gidemeyince, kardan kıştan mudanya'ya uğrayamayınca denize yoğun bir özlem duymaya başlamıştım. antalya gezisinden sonra uzun bir süre ordaki sahil keyfim beni idare etse de tam krize girecekken araya bir günlük enfes bir havada yapılan istanbul gezisi girmişti de deniz özlemem bir nebze olsun yatışmıştı. ama cemre suya ve havaya düşmüştü, toprağa da düşmeden illahaki deniz de deniz dedim ve cumartesi günkü yağmurlu ve puslu havadan sonra doğa ana sesimi duydu ve pazar günü güneşli bir gün verdi bize. biz de soluğu iyi ki var dediğimiz mudanya'da aldık. işte çekirdek ailemiz kıyıdaki deniz analarıyla ilgili bilimsel bir araştırma peşinde. :)

yaklaşık dört saat boyunca deniz kenarında güneş altında çay içip güneşlenen bünye bugün de güneşli bir güne uyanınca keyiflendi tabi. e ne de olsa cemre toprağa düşecekti ve sarılmak için güzel bir ağaç seçilip ağacın kulağına güzel sözler fısıldanacaktı. giyindim, süslendim, işe geldim geldim ki ne göreyim.klimalar bozuk. iş yeri buzdolabı, kötü haberse bugün elbise giymiş olmam ve şu an çok üşüyor olmam. pazartesi sendromu nedir görmek isteyen buyursun gelsin. eczaneden kendime passiflora istedim. o kadar üşüdüm ki burnumdan damlayan buz sarkıtlarını koparıp gölgelerin gücü adına diyerek heman'e dönüşüp elimdeki buzdan kılıcımı birilerine saplayabilirim.

güneş seni seviyorum. bak klimalar da bozuk sen bari bizi terk etme.