bir derdim var a dostlar. bir oğlum var ak yürekli, pembe yanaklı, parlak dimağlı. aynı zamanda da bir tv ve bilgisayarkolik. cartoon network senden nefret ediyorum, ne yapıyorsun da çocukları bağımlı hale getiriyorsun.
ama sanki durumun kötülüğünün bir tek ben farkındayım evde. eşim ben televizyonu kapatmaya çalıştıkça televizyonu açıyor. sert, disiplinli, kuralcı anne olmakla suçluyor beni. dün akşam yine ders yapmak yüzünden eşimle bağrıştık. biz bağrışana kadar dersin başına oturmayan bıdık biz tartışırken iki sayfa ödevini yaptı sessizce. eşime göre hem tv izleyip hem de ödevini yapabilir küçük bey. televizyon izlerken ağzındaki lokmayı çiğnemeyi unutan çocuk, tv açıkken dersini nasıl yapsın? ya da 15 dk ders yap 15 dk bilgisayar oyna taktiğini kullanıyor. tabi bilgisayar açık olduğu için bizim bıdığın aklı sürekli bilgisayarda. ödevini baştan savma yapıp bilgisayarın başına geçiyor. aslında eşimde en sinir olduğum şey ben bir şey söylediğimde asla benim yanımda olmaması, hep oğluşun tarafında. tamam ben hatalı olabilirim, ama hatalı bile olsam bizim onunla aynı tarafta olmamız gerekiyor. oysa o hep oğluşun tarafında.bu da hiçbir sorunu çözmüyor tabi ki.ben kötü bir anneymişim öyle diyor çocuğun yanında bana. kendisi super baba sanki.
bir çözüm yoluna ihtiyacım var a dostlar, oğluşumu bir bağımlı olmaktan kurtarmak için. babasıyla asla görüş birliği içinde olmadığımızı da göz önünde bulundararak bir çözüm üretmem lazım. şu an aklım bana yetmiyor. lütfen yardım edin.
Oğlunuzun kaç yaşında olduğunu yazmadığınız için net bir şey söylemek zor.
YanıtlaSilBüyük oğlum ÖSS sınavına hazırlanırken kulağında mp3 player vardı.Şu an Süleyman Demirel Üniversitesi İnşaat Mühendisliği bölümü üçüncü sınıf öğrencisi.
Küçük oğlum kısmetse bu sene üniversite sınavına girecek.Odasında hem televizyon hem de bilgisayar açık vaziyette ve yazdan bu tarafa kendince kurduğu düzen üzerine ders de çalışıyor, tv'de izliyor, pc başında da zaman geçiriyor ve dershane hocalarının dediğine göre şimdilik iyi gidiyor.
Bence siz de çok telaş edip çocuğu sık boğaz etmeyin.Sonra ters tepebilir.İlk dönemin sonuna doğru vaziyet belli olur nasılsa.O zaman net bir tavır koyabilirsiniz.
Önceki yazılarınızın bazısını yeni okuduğum için yeni bir yorum yazmak ihtiyacı hissettim.Okuduklarıma göre çocuğunu ilkokul seviyesinde.O yaştaki çocuklar sizden çok öğretmenlerinin sözünü dinlerler.Sorunlarınızı öğretmeniyle paylaşıp işi inada bindirmeden çözmeye bakın.
YanıtlaSilDejawu..Ben de muzdaribim, akşam yine sinir harbi yaşadım...
YanıtlaSilona sağlıklı, kaliteli zaman geçirebileceği faaliyetler bulmalısınız. özellikle birlikte geçirilebilecek zamanlar. kendiniz de televizyon izleme zamanınızı çok çook kısıtlayın öncelikle. çocuklar için söylenenler değil yapılanlar önemlidir. ve birlikte onunda katılımının ve onayının olacağı şekilde bir haftalık program hazırlayın. mutlaka bu programın içinde televizyon ve bilgisayarda olsun ama sizin öngördüğünüz şekil ve kararda. dışarıda zaman geçirmesini mümkün kılın mutlaka dışarıda arkadaşları ile oynasın ve aslında en önemli kural lütfen tutarlı ve dissiplinli olun. kendi kurallarınızı birkez kendiniz çiğnerseniz hiç verim alamazsınız. eşinizle olan fikir ayrılıklarınızı onun önünde yaşamanız ise en kötüsü. önce eşinizle birlikte bir çocuk psikoloğuna gidin diyeceğim ama erkeklere bunu ikna edebiilmek çok zor.
YanıtlaSilesinle birlikte bir pedagoga gidip ne dogru ne yanlis bir bilenin agzindan dinlemek, her zaman daha kabullenir oluyor.
YanıtlaSilmeselea tv'nin bebklerde zararli oldugunu biliyorduk ama hic kapatmiyorduk. ne zaman doktorumuz "sifir televizyon" dedi. o zaman tv kapattik. gerci babamiz lig tv ve belgesel kanallarini televizyondan saymiyor olsa da elimizden geldigince minimize etmis olduk.
demem o ki, sen bin defa soylersin fayda etmez, doktor bir sefer der, ise yarar :))
Karakitabım, Kahvekeyfinin söylediklerine katılıyorum ama biraz daha büyüdüğünde ancak..
YanıtlaSilşu an hem ailenin hem de öğretmenlerin dikkatli bir şekilde yönlendirmesi gereken yaşta.
çok denetim ne kadar kötüyse hiç denetimsizlik de kötü..
en zor zamanlardan biri 1.sınıf.. çok sabır gerekiyor. çookk :)
o yüzden sabırla ve sakince yaklaşmalısın.
o daha oyun çocuğu. 6 yaş fazlasıyla oyun çocuğu.. oynayın evde bol bol. oyuna da doysun. ve her fırsatta aklına sadece tv ve pc gelmesin.
anne ve babanın aynı dili konuşması çok önemli ama bu konuda verebileceğim bir tavsiye yok ne yazık ki, biliyorsun.
Bu arada mp3 çaların geldi. haftasonu evde itinayla dolduracağım :)
Psikolojik danışamanlık 4. sınıf öğrencsiyim ve var olan bilgim doğrultusunda bir şeyler yazmadan geçemedim.
YanıtlaSilSizin de dediğiniz gibi anne babaların ortak dil kullanması çok önemldir. Evde iyi polis ve kötü polis olmamalı. Yoksa çocuk sınırlarını bilmeden yetişir. sınırlarını bilmeyen çocuk da siz dur diyene kadar yaptığın yanlışlarını farkına varmayarak devam eder. Hatta yanlış olduğunu bilse bile bir ikaz bekler. Çünkü model aldığı babası ona esnek davranıren annesinin tutumunu katı algılar ve ortada savrulan bir çocuk olur. Siz tartışırken ödevlerini yaptığından bahsetmişsiniz muhtemelen suçluluk duygusu hissetmiş onun yüzünden tartışmış olduğunuzu ve ödevlerini yaptığı takdirde buna bir son vereceğinizi düşünmüş olabileceğinden buna yönelmiş olabilir.
Eşinizle oturup evdeki tutumunuz ve çocuğunuza nasıl bir yol gösterici nasıl bir model olmak istediğinizi oturup konuşmanız ve orta bir dilde iletişim kurmanızı öneririm. Okulunuzun psikolojik danışmanına da danışırsanız size yardımcı olacaktır. Bana da maille ulaşabilirsiniz isterseniz.