geçen hafta oğluş hastaydı,dört günlük ateş sonrası cumartesi gecesini ateşlenmeden geçirdik ve oh çok şükür dedik.sinüsleri dolmuş küçük beyin.geçen hafta çarşamba sabahı saat 7’de uyandı normalde 8.30 gibi kalkıp okula gidiyor.o kadar erken kalkınca ben de şaşırdım.uyandık,ama kalkmadık yataktan,biraz sohbet ettik,anne kendimi jerry’nin yediği delikli peynirler gibi hissediyorum hem de başım ağrıyor dedi.sanki hafif ateşi var gibi geldi,ölçtüm ama ateşi yoktu.o gün okula gitti.akşama doğru okulda ateşi yükselmiş.evde hemen ateş düşürücüye başladık.neyse ki evde bakacak birileri var,perşembe cuma okula gitmedi.Pazar günü babasıyla ekmek almaya gittiler,marketten kendine haribo’nun yeni çıkan chamalow’larından almış,Küçük bey mangal partisi istedi,mangalda kızartacakmış şekerleri.havanın çok sıcak olması,bizim evin de saunadan farksız oluşu nedeniyle hazırlandık gittik pikniğe,annem,kayınvalidemler,görümcemler maaile piknik yaptık,sonrası taktık çöpşişleri chamalowları çevire çevire kızartıp yedik.pamuk şekeri gibi bir tadı var,olsa da oluuuur olmasa da.sonra dut yemeye gittik.bizim dut ağacını birileri keşfetmiş ve talan etmiş,alt dallarda hiç dut kalmamış,neyse ki ben gök dut seviyorum,çok üzülmedim.
Bu kadar yorgunluğun üstüne dün bir de iş yerindeki klimalarımız bozuktu eve gidip duş alıp yatmayı planlarken arkadaşım aradı,akşama bursa festivali kapsamında bir konsere gideceklermiş üç yaşında bir oğulları var bakacak kimseleri olmadığı için bakıp bakamayacağımı sordu.tabi ki memnuniyetle bakarım dedim.bu duruma benim oğluş pek memnun olmadı,çünkü hem kendinden küçükleri pek sevmiyor hem de bu küçük yer cücesine allah fazladan enerji vermiş.yaramaz değil de korkusuz ve kendine fazla güvenen bir çocuk.annesiyle babası getirip bıraktılar yer cücesini,bıdıkla biraz oynadılar,sonra benim bıdık sıkıldı ve yer cücesi kendi kendine itfaiyecilik oynamaya başladı.eşim oyalansın diye yere sofra bezi serdi ve oğluşla bezelye temizlemeye başladılar,ben o arada tuvalete gitmiştim,bir çıktım ne göreyim oğluş tek başına bezelye temizliyor,yer cücesi kendi başına oynuyor,salonun balkon kapısı açık,koca bey’de oturma odasında facebook’da nasıl sinirlendim anlatamam.çocuk zaten küçük ve hareketli, bir de emanet ya balkona falan çıksa.neymiş ben sıcaktan sinirleniyormuşum hadi parka gidelim dedi,gittik parka.yer cücesi koşarken betona kapaklanmasın mı hemen kaldırdım,sarıldım öptüm sustu,çok fazla da ağlamadı sonra da parkta güzel güzel oyandılar.eve gelince ellerini yüzlerini yıkadım ne göreyim ufaklığın dizleri ve alnı hafif soyulmuş.hemen krem sürdüm,ama kendimi çok kötü hissettim ve anladım ki ben ikinci bir çocuğa falan bakamam.
geçen gün oğluma sormuştum,anneceğim kardeşin olsun mu demiştim.cevabı şu:ee olucak ya zaten,sen hamile değil misin?kocaman göbeğin var.ben dumur.çocuk haklı tabi doğum yaptıktan sonra hiç kilo veremedim ki 80 kiloyla doğum yaptım hala 80 kiloyum.
bu aralar koca beye yine sinirim,vurdum duymazlığı,aymazlığı,dağınıklığı beni sinir ediyor.zaten annem burdaydı gergindim bir de o üstüne tuz biber oluyor.neyse ki bugün seyahate gitti,yoksa hırlamaya devam edebilirdim.annemin sürekli eleştiren hiç birşeyi beğenmeyen tavrı da beni çok huzursuz ediyor.ben hiç birşeyi yapamam,bilmem,o herşeyin en iyisini doğrusunu bilir,büyümeme bir türlü izin yok. o yokken ben nasıl yaşıyorsam.sen bir şeyi onun yaptığından farklı yapıyorsan hatalı yapıyorsundur.maalesef kocamda aynı tip bir insane.kişi hayatına ebeveynlerine benzer kişileri çekermiş ben de öyle yapmışım.babam kadar beceriksiz,annem kadar eleştirel bir insanla evlenmişim.evde hiçbir işe elini sürmüyor beyefendi.hafta sonları evi de otel olarak kullanıyor.evde bulunduğu sure içinde ise bu aralar facebook’da.benimle ilgilenmek ya da başbaşa birşeyler yapmak gibi bir kaygısı ise hiç yok.hem bizim öyle başbaşa birşeyler yapma gibi bir lüksümüz yok çünkü çocuğumuz var.millet bakacak kimsesi yokken birlikte birşeyler yapma çabasında benim ki benim ayarladıklarımı bile kabul etmiyor.çok yalnız hissediyorum kendimi.kadın olmak nasıl birşey zaten bilmiyorum,öğrenmeye de fırsatım yok.hep çocuk olarak kalacağım.itaatkar çocuk.böylece annem,babam,eşim hepsi mutlu olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder