güne dair

iki gündür sabahları yataktan hiç çıkasım yok,deli gibi çalan alarmları duymamazlığa vurup uyumaya devam ediyor numarası yapıyorum.dün sırf bu yüzden işe geç kalmamak için taksiye bindim.bugün sabahsa eşim evdeydi,bangır bangır bağıran alarmların yanı sıra son ses açılmış televizyona rağmen uyuyor numarası yapmaya devam ettim.koca bey adımı höykürerek odadan hadi kalkmıyormusun dedi,yine duymamazlığa geldim,sonra yanıma geldi ve omuzumu sarsarak hadi uyan geç kalıyoruz dedi.bıkkınlıkla yataktan çıktım ve duş almak için banyonun yolunu tuttum,o esnada tv'den eşini halkalı'daki saldırıda kaybeden kardelen öğretmenle yapılan röportajın sesi geliyordu.duşa girdim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.gözyaşlarım suyla beraber aktı gitti,ama üzülmüyorum,eylül'üm de babası gibi asker olacak diyen o acılı eşin ve annenin sesi içimde kaldı.sonra gazeteleri okurken ayşe arman'ın bugünkü yazısı nı okudum ve erkek ırkından tiksindim.bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir ve neden kadınlar böylesine değersiz görülür anlayamadım.

yüreğimi zihnimi gökyüzündeki kara bulutlardan daha koyu bir siyahlık sarmışken küçücük bir ışıkla kalbimin üzerindeki ağırlık biraz azaldı.

bugün cuma, kendime ve herkese güzel bir hafta sonu diliyorum. uzun zamandır hiç kitap okumuyorum. kara kitap'a başladım tekrar.belki 17 yıl önce okuduğum kadim dostum üzerimdeki ağırlığı alır dedim,ama boğaz'ın suları çekildi,rüya galip'i terk etti ve ben orda kaldım.bu hafta sonu kitabımın içinde kaybolmak istiyorum.keşke sihirli birşey olsa ve ben iki gün kara kitap'da dolansam,kimse nereye kaybolduğumu anlamasa.söz pazartesi günü dönerim.