evet artık benim de bir günlüğüm var. aslında ben ortaokul günlerinden beri günlük tutardım. ama evlendikten sonra baktım ki münasebetsiz toca günlüğümü okuyor ve yazdıklarımı hakkımda delil olarak kullanıyor, yazmaktan vazgeçtim. ama tam yakın bir dosta ihtiyacım olduğu bu zamanda günlüksüz kalınca bunalıma girdim. ne yapsam ne yapsam diye kara kara düşünüp 7 yılı çeşitli bunalımlar, kendinden uzaklaşmalar, yaşamı anlamsızlaştırmalar, psikologlar, antideprasnlar derken 2009 yılında yemek blogları sayesinde bloger dünyasını keşfettim. meğer herkesin ne çok söyleyecek şeyi varmış. yaşanan birçok kararsızlık sonrası kararımı verdim ve bu sanal günlüğü açtım.vatana millete hayırlı olsun. öyle kendime ait sırları olan biri değilimdir. hatta fazlasıyla açığımdır. ama içimdekileri olduğu gibi yazabilmem için günlüğüm bir sır olarak kalacak.söz mü? söz :))))))