keşke çikolata olsaydı

dün çok yorucu bir gün geçirdim.

sabah yataktan boyun ağrısından kaynaklanan bir baş ağrısıyla uyandım. kahvaltı sonrası bir kas gevşetici ve ağrı kesici içtim. nasıl da yoğun bir gündü, belime de bir ağrı peydahlandı keyfimi sorma gitsin. tüm gün akşam eve gidip tv karşısında uzanacağım diye hayal kurarak, kendimi motive ettim. eve gittim, bizimkiler akşam yemeği olarak kandil sebebiyle yaptıkları pişileri hüpletmiş. oğlum bir enerji dolu, hoplayıp zıplıyor. bitkin bir ses tonuyla,

-oğluşum bugün bisiklet binmeye gitmedin mi sen çok enerjiksin

-anne sanırım birisi bana hon-sha-ze-sho-nen yapıyor

- ne ne, ne yapıyor???

-yani birisi bana uzaktan enerji gönderiyor galiba. reiki mi ne, öyle bişiy...

anne gülmekten kopar.

-sen bunu nerden öğrendin?

-acaba nasıl?'dan

bu gülme seasından sonra eve çıktım.canım hiç bir şey istemedi koca bir kase cacık yedim. tam uzandım, bıdık geldi. anne parka gitmiyor muyuz?

kafamın içinde "daaaank" diye bir ses. evet ya bir gün önce söz vermiştim. boynumu büktüm, gitmesek olmaz mı çok yorgunum dedim. hayır olmaz dedi. emir demiri keser dedim,şortumu giydim düştüm yola. parka giden yol boyu birlikte çekirdek çitleyip sohbet ettik.

yürürken birden durdu bıdık.

-anne çok komik bir hayal gördüm.

-ne gördün?

-şu beyaz arabanın bıyığı vardı.

yolda önümüzden kocaman böcekler geçerken durdu geçmiyor,

-annecim geç, birşey yapmaz.

-anne yanlış anlama korkmuyorum da bok böceği ya tiksiniyorum.

parkta 20 dk trambolinde zıpladıktan sonra yürüyerek tekrar eve döndük. ben yorgunluktan bitmiş bir halde koltuğa yığılıp home tv'de jamie'yi izlemeye başladım. o da yanımda bilgisayarda oyun oynuyor. jamie çin usulu noodle ve et pişirdi.

- anne canım çok noodle çekti.

- noodle'ımız yok annecim.

5 dk sonra

- öff anne ya canım çok et çekti

anne duymamazlıktan gelir.

-anne çikolata gibi birşey var mı?

-pingui var

-tamam olur.

pingui'yi yer, saat 12 olmuştur ve yatma saati gelmiştir.

- öff ya keşke çikolata olsaydı.