hastayım

elimde gingkolu yeşil çayım yazıyorum bu satırları.

mutluyum bloguma tekrar kavuştuğum için, bir kavuşup bir yitiriyoruz bugünlerde birbirimizi.

tekrar kaybedermiyim diye endişelenmeden şu an burada olmanın keyfini çıkarmak istiyorum.

yarın ne olacak bilemiyorum.

iki gündür raporluydum, evde uzun uzun uyuyup karışık rüyalar gördüm. pazar gününden beri gribim. hala iyileşmiş değilim, ama malum eve birinin ekmek götürmesi lazım.

bitki çayları, hergün yediğim meyve ve sebzeler, içtiğim vitaminler bile karşısında duramadı gribin. beden dirençli belki de ruh hasta olmak isteyince beden de direnemiyor galiba. cumartesi günkü süpermoon sonrası pazar günü pes dedim pes artık.

fransa'nın libya'ya girişine inanamadım.

japonya'da yaşananlar ve basınımızın bunu işleyiş şekline inanamadım.

ibrahim tatlıses'in vurulmasının türkiye'nin en önemli gündemi olmasına inanamadım.

böyle zamanlarda hayatın pause düğmesine basayım ve zaman dursun istiyorum.

ya da alice gibi bir tavşan deliğine girip herşeyin mümkün olduğu harikalar ülkesine gideyim.

dün bir kız çocuk sahibi olduğum rüyamdan uyandıktan sonra yatakta nefes almaya çalışarak yatarken işime daha sıkı sarılma kararı aldım. uygulayabilir miyim bilmiyorum, ama deneyeceğim. sevmesem de kendimden birşeyler katmadığım için yoğun bir iç huzursuzluk yaşıyorum.

pazartesi akşamından beri evde oğlumla meraklı minik'ten çıkan kartlarla oynuyoruz. oynamak isteyince hiç itiraz etmeden hastalıktan kafamı kaldıramasam da hemen oynamaya başlıyoruz. biraz olsun bilgisayardan uzaklaştı.

cumartesi günü onun için bir ağaç almaya gittik ve pazar günü babasıyla birlikte arka bahçeye ıhlamur ağacını diktiler. oğlumla birlikte büyüyecek bir ıhlamur ağacımız var artık.

2011 yılı artık güzelliklerini gösterme zamanın gelmedi mi? her ne kadar şu an bursa'da simsiyah bir gökyüzü ve buz gibi bir hava da olsa bahar gelmedi mi?