10 Kasım 2010 Çarşamba

10 kasım


dün akşam bıdıkla atatürk resmi boyadık, marşlar söyledik, o bana atatürk şiiri söyledi.


bugün sabah da elinde kocaman kasımpatı buketiyle okula gitti.


bu satırları yazarken bile gözlerim doluyor.umut dolu olmak istiyorum.


atam bak senin gösterdiğin ülküde yürüyecek bir çocuk yetiştirmeye çalışıyorum, ama bizim gibi insanların giderek azınlıkta kaldığını hissediyorum.


umudumu kaybetmek istemiyorum,ama oğlum okulda öğrendiği kıyafet devrimini bana anlatırken yanımdan geçen kara çarşaflı kadın ve sarıklı cübbeli adamı ben oğluma nasıl açıklarım.


rahat uyu demek isterdim sana atam...

1 yorum:

  1. Canım arkadaşım,üzülmemek umutsuzlanmamak elde değil, çok haklısın gidiş nereye belli değil. Ama bende sende en azından vatan sevgisiyle Ata'sına bağlı evlatlar yetiştiriyoruz. Gurur duyuyorum onur duyuyorum.Bu devran böyle dönmeyecek elbet.. Oğlunu ve seni yürekten öpüyorum.Sevgiler.

    YanıtlaSil