z raporu

bugün işten eve gelirken neredeyse otobüste son nefesimi verecektim. zaten işten çıkışta eve gelmek gözümde öyle çok büyüyor ki öbür dünyada bizi evimize götüren yol bu kadar alengirli değilse öbür dünya güzel bir yer olmalı diyerek orhan veli'ye bir selam çakıp öfleye pöfleye çıktım işten, bir omuzumda şu aşağıda görmüş olduğunuz ıvır zıvırlarla dolu bavul kıvamında bir çanta,diğer elimde içi tıka basa dolu bir evrak çantası,şemsiye ve içi oğluşa alınmış aburcuburlarla dolu bir migros poşeti yaklaşık 10 dk karanlık bir yolda yürüyüp metroya ulaşıyorum,metro her zaman sardalya konservesi kıvamında oluyor ama metrodan sonra bindiğim otobüste genelde oturabiliyorum.öff zor parkuru atlattım diyerek metrodan indikten sonra her zaman bindiğim otobüsün durağına gittim,ne olduysa otobüs daha ilk duraktan ağzına kadar dolu.ya sabır dedim bindim otobüse.eve gelene kadar hamamdan çıkmış gibi terledim,artık daha fazla dayanamayarak yaklaşık 5 durak önce indim ve elimde o kadar yükle yürüdüm. şu an her iki omzumda ağrıyor. eve geldim yemekte balık var.bu yorgunluğun üstüne 1 kadeh rakıyla iyi giderdi bu balık dedim,evde rakı yok, eşim de seyahatte,bizim mahalle de yakınlarda içki satan yer de yok,dolapta vişne likörünün dibi kalmış bir yudum içtim,bozulmuş döktüm.en iyisi bir fincan rezene içmek.

and olsun ki az sonra gidip sadece cep telefonu ve cüzdanımı alıp küçücük bir çantaya koyacağım.bu ne ya!

ben araba istiyoruuuuuum.

yeni yıl dileklerine başlamak için çok mu erken?