tatilde sadece 1 tane kitap okuyabildim.akşamları oğluşumla birlikte ben de uyudum diyebilirim. şimdi de büyücünün hediyesi diye bir kitaba başladım.cep boy kitaplardan.işe gidip gelirken otobüste okumak için.gerçi pek uzun süre okuyamıyorum.hemen midem bulanıyor.hani şehirlerarası yolculuklarda deli gibi kitap okuyan tipler vardır ya onlar da kıskandığım insanlar arasındadır.benim daha 2.sayfada midem bulanmaya başlar.o yüzden çantamda taşıdığım yolculuk kitabımın hem ince hem de dayanıklı bir kitap olması lazım ki aylarca çantamda taşınmaya dayanabilsin.

çok oburum ben çok.maymun iştahlı.okunacak o kadar çok kitabım var ve o kadar az zamanım var ki.uykucuyum ya,zaman ondan az. dün bir müşteri ile görüşmeye gittim.adam hayat hikayesini anlattı,ağzım açık dinledim valla.ne hırs,ne çalışkanlık yarabbim.adam günde 4 saat uyurmuş.uykuda geçen zamanın boşa olduğuna inanıyor.ben de dün akşam 11 de yattım sabah 8 de zor kalktım.öf ya öf ya.daha az uyuyup daha çok şey yapmak istiyorum.

herşeyi bilmek isteyip de hiçbirşeyi bilmemek benim hayatım.bloglarda okuyup duruyorum.içimdeki kadınları ben de yazmaya başlayacağım.dün migrostan kendime not defteri aldım.ara ara ona notlar alacağım.sonra buraya yazarım.bayılıyorum eylül'e.okullar açılıyor.heryer kırtasiye malzemesi.ben niye öğretmen olmadım ki :(

tam bana göre bir işmiş aslında.kendini dinlemek,araştırma yapmak,yeni şeyler öğrenmek için bol bol vaktin oluyor.bense ekstra vakit kazanmak için uykudan fedakarlık etmenin yollarını arıyorum.erken kalk,geç yat.ama kalkamıyorum işte.tıs tıs uyumaya devam.erken kalkmanın yolunu bilen var mı? okuduğum kişisel gelişim kitapları,takip ettiğim sitelerdeki öğütler hiç biri işe yaramıyor.yastığımla aramdaki sevgi bağını kimse eksiltemiyor.kendimi bildim bileli uykuyu seviyorum aslında.moralim bozuk olduğunda bile uyurum geçer mesela.antideprasan gibi birşey benim için.

bu arada aklıma geldi.nerden geldi sorma.benim aklım biraz dağınık çalışır.bayramda izmir'deki inglottan kendime bir palet aldım.pudra,allık,far ne bulduysam aldım.ooooohhhhh yüreğim soğudu.almasam içimde ukde kalacaktı.bugün allığımı ilk defa kullandım.bir daha ne zaman kullanırım allah kerim.

arkadaşım ikinci çocuğunu doğurdu.neredeyse kırkı çıktı,hediyesini alamadığım için hala ziyaretine gidemedim.altın alınacak ya.param yok.ama far almaya param var.çok kötüyüm ben çoookkk...hoş benim öyle çok yakın dostum diyebileceğim biri de yok zaten.iş güç herkes öyle bir hayat telaşındaki dost olmak için gereken emeği harcayacak kimse de yok.araya kocalar girdi mi kadınların da dostlukları mesafeli olmaya başlıyor.maalesef kocadan da dost olmuyor.insanın içini dökecek birilerine öyle çok ihtiyacı oluyor ki bazen.böyle insanlar da dostlar.moralim çok bozuk hadi bir kahve içip dertleşelim ya da çok mutluyum,pasta yiyip kutlayalım diyecek kimsem yok. o yüzden buraya yazıyorum ya zaten.yalnız doğduk yalnız öleceğiz.ama bu yalnızlık beni çok yoruyor. o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi ne iyi bir eş ne de bir arakadaş olmak için emek vermek gelmiyor içimden. bazen günlerimi yaşansın bitsin diye yaşadığımı hissediyorum.

şöyle güzel çilekli bir pasta istiyor canım uzay pastanesinin çilekli babaroskisi mesela.kocaman bir dilim.yanında da güzel bir filtre kahve.lezzetli bir sohbetin yerini tutmaz,ama idare edeceğiz artık.kocayla konuşacak bişeyimiz olmadığına,arkadaş da bulamadığımıza göre pastayla idare etmekten başka yapacak birşey kalmıyor.