içim şişti ayyy şimdi çatlayacağım.buraya gelmeden once içimdeki konuşup boşaltıp rahatlıyor muşum.şimdi ne konuşuyorum ne yazıyorum.içimde biriktirmekten tıkandım kaldım.Ne çalışabiliyorum ne de başka birşey yapmayı canım istemiyor.evet ya hiç bir şey yapmayı canım istemiyor.çok sıkıldım,bunaldım.hayatımda değişik birşeyler yapmak istiyorum.bir değişiklik lazım bana.ev,iş,çocuk...hep aynı şeyler.hafta sonu iznik'e falan mı gitsek.hava değişikliği olur.hani insanın içinde biriktirdiği bir sürü şey vardır da kelimeler bir türlü ağzından ya da kaleminden dökülmez içinden konuşur durursun ya da içinde bomboş derin bir sessizlik vardır.işte bu günlerde yine böyleyim.mutlu olmakiçin mutlu bir evliliğin olmalı diyeceğim işin kolayına kaçıp gene kocamı suçlamış olacağım.hayır hayatımın sorumluluğunu alıp itiraf ediyorum.yaşamaya üşeniyorum.yaşam akıp giderken öylece izliyorum.saatler,günler,haftalar geçiyor.her gün bir öncekinin aynı.işimi sevmiyorum.daha çok okumak,daha çok yer görmek,güzel kahveler eşliğinde daha çok sohbet etmek istiyorum.ama galiba ben sıkıcı biriyim.kimse beni kahve içmeye çağırmıyor.ya da sohbetini özledim demiyorum.kocamla bile konuşacak hiçbirşeyimiz yok.saatlerce konuşmadan oturuyoruz.oğlumuz dışında konuşacak birşey bulamıyoruz.ya da onun işi.o konuşuyor ben dinliyorum.hayatımız şikayetten ibaret.