hani vardır ya içinin bomboş olduğunu hissettiğin anlar.düşüncelerini frenlersin ruhuna akmasınlar diye.beynini öylece durdurursun fazla soru sormasın diye.düşünceler akıp gitmesin,ruhunu karıştırmasın,hayattan anlam arayışın dursun diye.kalemin susar böylece,iki kelime yazamazsın.konuşmaktan korkarsın,yazmaktan korkarsın.sanki yazarsan kendine bile itiraf edemediğin şeyler ortaya çıkacaktır.kendini karşıdan öylece izlersin.ama görmemek için başka taraflara bakarsın.