Akarsuya Bırakılan Mektup
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
Ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını
Neden akşam oluyorum tren kalkınca
Kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
Mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
Öyle çok acımasız ki, öyle birdenbire ki
Az önceki çiçekler nasıl da diken diken
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.
O sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik, bitti
O elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
Artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
Günler devlet alacağı, yıllar bir kadehçik buzlu rakı
Oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
Kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
Nerde şimdi, nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.
Hasan Hüseyin Korkmazgil
o gün doğan çocuklar bugün 20 yaşında, ben o gün 14 yaşındaydım. haberlerde karlı ankara sokağında paramparça olmuş bir araba vardı. ne kadar farkındaydım bilmem, ama ağlamıştım. ülkem için değil belki de çocukları için. bir babanın kaybı için. babasız büyüyecekleri için.
Ne güzel anımsama böyle Sevgili Kara kitap ,teşekkürler.Sevgiler.
YanıtlaSilKızı Özge '' Babam öldürüleli ise 20 yıl olmuş./ Gözlerdeki damla hala taze oysa. '' demiş Cumhuriyet'te bu gün.
YanıtlaSilPatladıktan sonra nicelerinin daha haberini alacağımız bomba patladığı yıl ben de senli yaşlarda ve aynı sebepten gözyaşı dökmüştüm. Bunca yıl sonra ülkemde yaşananlar karşısında hissettiğim derin üzüntünün temeli gene aynı şeye bağlı aslında, tek fark artık çok ama çok daha derin.