6 Eylül 2010 Pazartesi

gözyaşlarım

saat gecenin biri...

yorgunluktan uyuyamadım bloglarda biraz gezinir,neşelenir yatarım demiştim.

şimdi ağlıyorum.

yavrusunu kaybetmiş bir anne baba, bir abla için, oyuncaklarla oynaması gerekirken kısacık ömrünü hastanelerde geçiren bir melek için ağlıyorum.

bu dünyada akamadın, ama öbür alemde çağlayarak ak nehir kız...

2 yorum:

  1. ben de az önce öğrendim küçük meleğin bundan sonrası için yeryüzünü değil gökyüzünü seçtiğini...

    başımız sağolsun...

    YanıtlaSil
  2. Hayat ne acaip değil mi?

    YanıtlaSil